**!!**!!**!!*! တုႏွဳိင္းမမွီ စံ အာဇာနည္ !*!!**!!**!!**
( ၁ )
သူ ့ကၽြန္ ငရဲတြင္း မနစ္မြန္းေစေအာင္ပ
ကိုယ့္ထီး ကိုယ့္နန္း ကိုယ့္ၾကဌာန္းရယ္ႏွင့္
တင့္တယ္ထည္ဝါ သိုက္ဝယ္တည္ေစရယ္လို ့
စြန္ ့မငဲ့ ကိုယ္က်ဳိး အသက္ဇီဝိန္ ပ်က္ေၾကြျပဳန္းေလေပါ့
အို.......မေမ့ဘယ္ခါ ရင္ဝယ္ကိန္း ႏွလုံးအိမ္မွာလ
ဆထပ္တိုး ထပ္ခါပိုး မ်က္ရည္အျပိဳင္ညိဳးကာျဖင့္
က်န္ေနသူ ရင္ဝယ္သားအေပါင္းရယ္က
အာဇာနည္ ဗိမၼန္ ဂူပုထိုးကို ဦးတိုက္ရွိခိုး ။***။
တို ့ဗမာ လင္းေရာင္ ထြန္းေအာင္ပ
ျမန္ဗဟို နတ္ေမာက္ျမိဳ ့မွာလ
စတုတၳျမန္မာ တည္ေထာင္ေလရယ္မလို ့
ေျပဗမာ အေခါင္စိုးေစေတာ့
ရက္ေတဇာ တစ္ေထာင္ကိုးရာ တစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္
လေဖေဖာ္ဝါရီ တစ္ဆယ့္သုံးမွာျဖင့္
စေနသားေလးဖြားျမင္ေပ ။***။
ေရွ ့ေနဦးဖာ+ ေဒၚစုတို ့က
ေမာင္ထိန္လင္း ဟုမွည့္ေခၚသေလ ။***။
ဦးစြန္းျမန္မာေျမသို ့ယြန္းတဲ့
သီေပါဘုရင္ပါစဥ္ဝယ္
မင္းၾကီးေရႊလေရာင္ ဘဲြ ့မည္သတဲ့
ဗိုလ္မင္းေရာင္ႏွင့္ ထပ္တူကြယ္။***။
ဘမ်ဳိး ဘိုးတူ မ်ဳိးခ်စ္သားမို ့
သတၱိေသြးက ရဲေလာက္တယ္ ။***။
ကိုယ္က်ဳိးစြန္ ့ကာ အသက္ေပးသမို ့
အာဇာနည္ ဟု သမုတ္ေစ ။ ***။
မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြား စဝ္စံထြန္းႏွင့္
ဝန္ၾကီးဘခိုင္မက်န္ေပ......
ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိ ၊ သခင္ျမနဲ ့
ဦးရာဇတ္လည္း ပါသေလ .....
အတြင္းဝန္မင္းဦးအုန္းေမာင္ႏွင့္
သက္ေတာ္ေစာင့္ ကိုေထြး က်ဆုံးေလ...
ဦးေစာဂဠဳန္ အာဏာရူးသမို ့
ရက္စက္စြာျဖင့္ လုပ္ၾကံေစ .. . . .
အို..ဘယ္ခါ မေမ့ေပ ။ မေမ့အပ္ေပ ။
ထြဋ္ျမတ္တဲ့ ရက္ျမတ္ဇာနည္ေပ ။။။။။။။။။။
{ အႏွဳိင္းမဲ့ေသာ စကားအသုံးအႏႈန္းမ်ားႏွင့္ ခိုင္းႏွဳိင္းမကုန္ ႏူိင္ေသာ္လည္း
အာဇာနည္ေန ့ထူးေန ့ျမတ္ အား ကဗ်ာစပ္ဆိုခ်င္သည္ ရည္ရြယ္ခ်က္၌သာရင္ဝယ္ တည္ျဖစ္ပါသည္ ။ ။
ေသးသိမ္ညံဖ်င္းေသာအခိုင္းအႏွဳိင္းအသုံးအဖြဲ ့မ်ားရွိခဲ့ေသာ္ကၽြႏူ္ပ္၏သုတနည္းပါးေသာညံဖ်င္းေပါ့ေရာ့မႈသာ ျဖစ္ပါသည္ }
*************************************************************************************************
**** တုႏွဳိင္းမမွီ စံ အာဇာနည္ ( ၂ ) ****
*************************************************************************************************
ျပျပေဝးသီ ၊ ေရွ ့ဒီကာလ
ရင္နင့္ျဖစ္ရပ္ ၊ ေၾကကြဲရပ္ကို
မျမင္ဖူးေသာ္ ၊ ျမင္ဖူးေသာ္ရွိ
ဘိုးဘြားေတြက ၊ အဘယ္မွ်ပင္
ရင္နင့္ေလမလဲ ။ **** ။
ေသြးစိမ္းေတြဆို ၊ မဆိုထားႏွင့္
သားေျမးတီတြတ္ ၊ ေသြးရင္းစစ္က
ကၽြမ္းေျမ ့ပူေလာင္ ၊ ႏွလုံးအိမ္တင္း
မ်က္ရည္စို ့လို ့ ၊ ေသာကႏွိပ္စက္
မေမ့ရက္ပဲ ....
အဘယ္မွ်ပင္ ၊ ရင္နင့္ေလမလဲ ။**** ။
လြမ္းရိပ္မိႈင္းဆြတ္ ၊လြမ္းရင္ညိဳး၍
တစ္ရက္တစ္ေန ့ ၊ မေမ့အပ္ေပ
၁၉ ဇူလိုင္ ၊ မိုးနဲ ့အျပိဳင္
မ်က္ရည္မိုးပင္ ၊ ရြာခဲ့ျပီ
လြမ္းရိပ္ေဝသီ ၊ အာဇာနည္ ။****။
ကိုယ္က်ဳိးလည္းစြန္ ့၊ သက္စေတးဝံ ့လို ့
ႏူိင္ငံအက်ဳိး ၊ ျပည္အက်ဳိး
သယ္ပိုးရြက္ေဆာင္ ၊ တို ့မ်ားေမာင္
တုႏွဳိင္းမမွီ ၊ ဖြဲ ့မမွီမို ့
အားက်တုယူ ၊ ေလးစားမိ၏
ျပည္ႏွင့္ေဆြသား ၊စြန္ ့ခြါသြား
ေရာက္ရာဘုံလား ၊ ေအးေစသားလို ့
ေတာင္းဆုပဏာ ၊ ခြန္းပေျခြသည္
ေရာက္ရာအရပ္ ၊ လားရာသုဂတိ
ျမတ္ဌာေနမွ ၊ သိၾကားအပ္ေစ
ျမင္ၾကားေစ ၊ ရင္ဝယ္ေဆြသား
က်န္ေနအမ်ားက ၊ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္း
အာဇာနည္အေပါင္း ။****။
ေတာၾကီးသွ်ဳိေျမွာင္ ၊ေက်ာ္ျဖတ္သန္းလို ့
ပူေနမေရွာင္ ၊ေအးဒဏ္မေၾကာက္
ဘယ္ရန္မဆို ၊ ဖ်က္ျဖိဳခ်လို ့
ယမ္းေငြ ့တလူလူ ၊ သက္ရူက်ပ္လည္း
ကဗၺည္းတင္ရစ္ ၊ က်န္ေနရစ္ဘိ
ျပည္ခ်စ္မ႑ိဳင္ ၊ တံခြန္စိုက္လို ့
နယ္ခ်ဲ ့ရန္စြယ္ ၊ပစ္ေခ်မႈန္းၾက
ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ၊ ျပန္ရေစလို ့
အသက္ေပးကာ ၊ သမိုင္းေၾကာင္းတြင္
မ်ဳိးခ်စ္ႏြယ္ဖြား ၊ သက္စြန္ ့သြားေသာ
တုႏွဳိင္းမမွီ ၊ အာဇာနည္ ။ ****။
ေန ့လည္းမအား ၊ ညမနားႏွင့္
ဝပ္ဆင္းလုပ္ေကၽြး ၊ ေမတၱာေပးလို ့
တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ ၊ စိတ္ထားစိတ္ရင္း
ေကာင္းျမတ္ျခင္းျဖင့္ ၊ တိုင္းရင္းညီကို
တစိတ္ထဲပင္ ၊ စည္းလုံးေပ်ာ္ရႊင္
ခ်စ္ခင္ေစေၾကာင္း ၊ေဟာေျပာလမ္းညႊန္
စည္းရုံးဆင္းျပီ ၊တိုင္းရင္းညီကို
ေသြးခ်င္းစီးလို ့၊ ရြံ ့ရြံ ့ခၽြန္ခၽြန္
တြန္းလွန္တိုက္ထုတ္ ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိတ္ထား
မြန္ျမတ္လွသည္ ့ ၊ ႏွဳိင္းတုမမွီ အာဇာနည္ ။****။
0 comments:
Post a Comment