ငါတို႔ခ်စ္တဲ့ဧရာဝတီ

ငါတို႕ခ်စ္တဲ႕ ဧရာဝတီေရ
ငါတို႕ၿပဳသမွ်ကုသိုလ္
သင္႕အဖို႕ ေဝငွမယ္
စီးဆင္းၿမဲ စီးဆင္း
သံသရာတိုင္ စီးဆင္းေစ

နိုင္းၿမစ္ရဲ႕ လိႈင္းဘြဲ႕ေတြထက္
မခို႕တရို႕နဲ႕ ေခြ်းစုိ႕ေနတဲ႕
ငါတို႕ရဲ႕မိခင္ ဧရာဝတီကို ခ်စ္တယ္

လေရာင္ေအာက္က မစ္စစၥပီထက္
ေႏြဦးပန္ရင္း ရွက္ေသြးၿဖာေနတဲ႕
ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕ သတို႕သမီးကို ခ်စ္တယ္

ဒု႒ဝတီရဲ႕ သမိုင္းေႀကာင္းမွာ
ရာဇဝင္ေတြအထပ္ထပ္ စီးဆင္း
ငါတို႕ဘိုးရဲ႕မ်ိဳးခ်စ္ဓား
သူ႕မ်က္ရည္နဲ႕ သုတ္လိမ္းလို႕
ေနာင္ရိုးက သက္ေသတည္ခဲ႕ၿပီ

ဒီေၿမေပၚမွာ သစၥာတည္လို႕
သူ႕ရင္ကိုခြဲ အလ်ားလိုက္ စီးဆင္းၿပရင္း
ကမ္းပါးတစ္ေလွ်ာက္ သူ႕အေသြးအန္ထုတ္
ငါတို႕ေၿမကို စိမ္းလန္းေစခဲ႕ၿပီ
ဒါဟာတို႕ေၿမဆိုရင္
ဧရာဝတီဟာ ငါတို႕ရဲ႕ အေမၿဖစ္တယ္

ရာဇဝင္ အေဟာင္းအသစ္ ဘယ္ေခတ္ၿဖစ္ေနေန
ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ မေဗဒါလို
အၿပံဳးမပ်က္ ေသြးစက္လက္နဲ႕
ဒီေၿမအတြက္ စီးဆင္း
တစ္ရံတစ္ဆစ္မွ မၿငီးခဲ႕သူ

ဒီေၿမရဲ႕မိခင္ ဣေၿႏၵနဲ႕စီးဆင္း
သူ႕ဝမ္းစာ သယံဇာတကို
ၿပည္လွ်ံၿဖိဳး က်က္သေရတိုးေအာင္
ထုတ္အန္လို႕ ေကြ်းခဲ႕ၿပီ

ငါတို႕ခ်စ္တဲ႕ ဧရာဝတီ
ငါတို႕ရဲ႕မိခင္ ဧရာဝတီ
တိုင္းရင္းအားလံုးရဲ႕ ဝိဥာဥ္
မိခင္စိတ္နဲ႕ ၿမစ္တစ္စင္း
စုန္ေရပဲ စီးဆင္းခဲ႕တယ္

ခ်စ္ေသာ မိခင္ ဧရာဝတီေရ
ခြာသံရိုင္းရိုင္း အတၱမိႈင္းေႀကာင္႕
ဆယ္႕ရွစ္ေခါဘဏီ တပ္ႀကီးခ်ီလ်က္
နဒီမိခင္ ဝတီခင္ကို
ရင္တြင္းခြဲလွန္ ပ်က္ေအာင္ႀကံလည္း
သစၥာေက်းဇူး အထူးသိၿမင္
နရသိန္ဓား မ်ိဳးခ်စ္အားနွင္႕
ေနာက္ဆံုးအသက္ ေသြးစက္က်န္ထိ
ရင္ေၿမကတုပ္ ကာဆီးၿမွပ္မည္
ငါ႕ခႏၶာအား လွဴပါ၏