Monday, February 13

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃ရက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေမြးေန႔အတြက္ လက္ေဆာင္ေလးပါ

                                                    
                                      ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
                                             ကဗ်ာမ်ား
                                       ၁၉၆၄၊ အာဇာနည္ေန႔
                        ၿမန္မာနိုင္ငံ ေတာ္လွန္းေရးအစိုးရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဌာန၊
          ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းၿပတိုက္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီက ထုတ္ေဝသည္။

                                         မာတိကာ
၁။ အာဇာနည္ဗိမာန္......                .......သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း....  ....၁
၂။ အာဇာနည္(သံခ်ိဳ).....                .......ဟံသာဝတီ ဦဘရင္....  .....၇
၃။ ခ်စ္တဲ့သူငယ္ေလ.....                ........ေဇယ်   ........      .......၁၁
၄။ ေက်းဇူးဆပ္ေလာ့......              ........  ရန္ေအာင္......        ......၁၅
၅။ ေၿပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ......     ........   ေဇာ္ဂ်ီ...........     .......၁၈
၆။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း(အတိတ္နွင့္ပစၥဳပၸန္)......မင္းသုဝဏ္...         .......၂၁
၇။ ဇာနည္ဖြား......                       .........ႏုယဥ္.........        .......၂၂
ဂ။ ၁၉ ဇူလိုင္........                     .........ထြဏ္းေနႏြယ္..       .......၂၄
၉။ ဥယ်ာဥ္မွ ူးငဲ့.....                      .........မင္းယုေဝ.......     ........၂၇
၁၀။ေက်းဇူးဆပ္ခ်ိန္ ...                  .........ဘုတလင္ခ်စ္ေလး...... .....၂၈

                   ၁
          အာဇာနည္ဗိမာန္

ေၾသာ္....အေဆာင္ေဆာင္ နန္းေတြ ၾကငွန္းေတြနွင့္ ေနွာ
အေခါင္မၿမန္းခင္က ေအာင္စာတမ္း ခ့်ိဳေစဘို႔
ေအာင္ပန္း ညို႔ရရွာတဲ့ ေတာင္တန္း တို႔ဗမာမွာ
အေဟာင္း သံသရာ အငုတ္ေတြနွင့္
ေအာင္ဆန္းတို႔ မ***ယာဟာ ၎ကံၾကမၼာ အလုပ္ေပထင့္
ေသာင္းၿမန္း မရဏာစမုတ္မွာေတာ့ ခ်ဳပ္သနဲ႔ ယင္းအလိုတြင္
ေဒါင္းလံပုဝါအုပ္ပါလို႔ က်ဳပ္ၿဖင့္ သၿၤဂိဳဟ္ခ်င္။  ။
                     

ေၾသာ္....တပည့္အရင္းေတြမို႔ ကဝိမတင္းနိုင္ဘုကြဲ႔၊
   သတိကင္းကာ မ်က္ရည္က်က်ၿပီး၊
ခက္ကၿပီ လက္ဆည္မရနိုင္ဘု၊
   ေသာက ဘေလာင္ဆူေတာ့ ေတာင္ဇမၼဴပုဂံေခတ္ဆီက၊
ယေခါင္မူ ယမန္သနစ္ေတြေပါ့၊
   ရန္အၿဖစ္မကြဲ႔ မေႏွးသေနာ္ တေသာင္း ဒီဇမၼဴရမ္းေနၾက၊
က်န္ရစ္တဲ့ ေၿမးေတာ္ အေလာင္းစည္သူရဲ့နန္းကိုၿဖင့္၊
   လူၾကမ္း ဓၿပေတြ ၾကမ္းလာရမ္းလာတဲ့ အေရးတြင္မွ၊
ေဘးအေပါင္းၾကီးစြာ ေဝဒနာ အစံုနဲ႔၊
   ေသြးေခ်ာင္းစီးကာ ေသရွာပံုရဲ့ၿပင္၊
ေရႊၿမန္မာဘံုမွာ အမင္းမင္း သမတေတြနဲ႔၊
   သတင္းလွတဲ့ အင္းဝရာဇာအမြန္ သာလြန္မင္းကိုမွ၊
သားရင္း ရွင္တရုပ္ကယ္က၊
   ရွင္ဘုရင္လုပ္မယ္ အက်ယ္ဇယားတြင္ၿဖင့္၊
ဒဝယ္သားေတြ ဗိုလ္ဝင္ခံလို႔မို႔၊
   ဟိုအရင္ယမန္ နန္းေတာ္စီးစဥ္က၊
အပ်က္ၾကီးပ်က္ကာ အသက္ခႏၶာေတြဆံုးပံုနဲ႔၊
   တထံုး ေနာက္တနဲမွာေတာ့၊
မင္းရဲရႏ ၱမိတ္ခၿမာမွာ ညီသနင္းေပေပါ့၊
   ၿပည္မင္းဂုဏ္ခံလို႔၊
မႈန္မႈန္ဆန္ဆန္ ပုန္ကန္တဲ့ အတိုင္းရဲ့ၿပင္၊
   တလိုင္းနယ္ ေရႊၿပည္တခြင္မေတာ့၊

              

ဓမၼေစတီဘုရင္ လက္ထက္တုန္းက၊
   လက္ရံုးရည္ တသိန္းလွ်မ္းေပတဲ့၊
သမိန္ဘရမ္းဆိုသူ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုၿဖင့္၊
   မဟုတ္တရုတ္ အေကာင္ ေတေလတေစၦကိုက္တာနဲ႔၊
ေၾသာ္....ေဖြေဖြရွာရွာ မေက်စရာေပေပါ့ေနွာ့၊
   မေရမရာ ေသရြာဆိုက္သလိုပါ့၊
အခိုက္ အခါတူလို႔မို႔၊
   ဆရာတမူ မၾကာမၾကာ လြမ္းရပါတဲ့၊
ဘမရာအဆူဆူ ၾကာၾကငွန္းေတြႏွင့္၊
   ၿမန္မာဇမၼဴ အညာမန္းတြင္ၿဖင့္၊
ငါတလူ ငါသရမ္းေရာ့မဟဲ့လို႔၊
   သာခန္း ပလႅင္ညႊန္းၿပီး၊
ၿမင္ကြန္းပိုင္ သူပုန္ထစဥ္က၊
   ၾကံဳရသူ မသာေတာ္နွင့္၊
ပမာေသာ္ တူတယ္လို႔ ႏႈိင္းမိတယ္၊
   ရိုင္းသနဲ႔ အတိတ္ယခင္လိုေနာ္ကြယ္၊
စကိုင္းတပဲ့ ဂိုဏ္းအဖြဲ႔ေတြနဲ႔၊
   မိႈင္းရဲ့စိတ္ထင္။
မင္းစိတ္ မင္းမာန္ အၾကံအဖန္တင္းလိုက္ပံုက၊
   အဂၤလိပ္ ယင္းဂ်ပန္ နွစ္တန္းရွင္းပါလို႔၊

              

ရန္ခပင္းကိုတဲ့ ေမာင္းကာႏွင္၊
   ေဒါင္းၿမန္မာတခြင္မွာၿဖင့္ ယခင္သေဘာ၊
တေကာင္း ရာဇဝင္ကိုတဲ့ ဆက္ခ်င္သေကာ။
နန္းၿမ့ိဳတည္ရန္၊
   မွန္းလို႔ရည္ကာသန္တဲ့ ညီလာခံ ဗိုလ္ရႈပြဲတြင္မွ၊
ထိုထိုလူခပဲကို မၾကည္ညိုတဲ့၊
   ဝသီအလို တေၿဖးေၿဖးရူးမဟဲ့လို႔၊
တေႏြးေႏြး မူးမူးၿပီး ေခြးဘီလူးလို အေကာင္မိုက္ေတြက၊
   ေၾသာ္.....အေမွာင္စရိုက္ကယ္နွင့္၊
ေၿပာင္ေၿပာင္ဘဲ မိုက္မေပါ့လို႔၊
   ေၿပာင္ကိုက္သဟာမွာ ယာယီယၾတာအခ်ိန္နဲ႔ ဇာတာမွိန္လို႔မို႔၊
ဂဏာမၿငိမ္ တာဝတိန္ယြန္းၾကေပါ့၊
   ေၿဖမၾကည္ ေနရီေတာ့လြမ္းေစဘို႔၊
ၿမန္မာၿပည္ေပၚကို ဓမၸစည္ေတာ္ရြမ္းခ်ိန္မို႔၊
   အစြမ္းကုန္ သည္တခါၿဖင့္၊
ၿပည္ရြာ ညီညာဘို႔ အလုပ္ေပေပါ့၊
   သုႆန္ တံခြန္ေစာင္းရရွာတဲ့၊
ရုပ္အက်န္ ခုနွစ္ေလာင္းရယ္နွင့္၊
   အလြန္ေကာင္းစြာ ကမၻာတည္မည့္၊
အာဇာနည္ ဗိမာန္ ပုထိုးကိုၿဖင့္၊
   ပါရမီ အဓိ႒ာန္တမ်ိဳးရယ္နွင့္၊
ရွိခိုးကာ ဆရာကန္ေတာ့ခ်င္ရဲ့၊

                     

ၿမန္မာမေတာ့ ပူစရာဘို႔၊
တဗ်ဴဟာ ေအာင္ခမန္းတြင္မွ၊
လူမသမာ အေမွာင္သန္းခ်ိန္မို႔၊
ေသာင္ကမ္းမို႔မို႔ဆီက၊
   ေဖါင္နန္းကူးတို႔နွင့္ အေၾကဒကုန္တည္းဟူေသာ ေရစုန္ေမ်ာေလရဲ့၊
ေၾသာ္....ေတာင္နန္း ေၿမာက္နန္း အေဆာင္ေဆာင္ၾကငွန္းနဲ႔၊
   အေခါင္မၿမန္းရခင္က ေအာင္ပန္းညို႔ရရွာတဲ့၊
   ေအာင္ဆန္းတို႔ ေသပံုနွေၿမာ။
                                                      သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း။


         ၇
    အာဇာနည္(သံခ်ိဳ)

(၁)ေသာင္းဇမၺဴလက္်ာခ၊
   ဌာနတပၺဒီဟု၊
ၿမန္ၿပည္တြင္တဂုဏ္မွ်ိဳ ႔ေတြေၾကာင့္၊
   ဂရို ႔သခၤ်ာဝင္တဲ့၊
မဂၤလာ ယင္းေရႊေခ်ာင္းငယ္က၊
   ေၿမာက္ေစာင္းနွင့္ေရ့ွၿပဳပၸါ၊
ဝန္းေၿမွာင္ကာ တဖံုထူးတာက၊
   ပဲခူးေခၚ ရိုးမၾကီးမွာေတာ့၊
ကာဆီးကာ ၿပိဳင္တုကၽြန္းတာေၾကာင့္၊
   လူစြမ္းဂုဏ္ရည္ခၽြန္တို႔၊
ဇာနည္မြန္ဖြါးရာေၿမာက္ပါတဲ့၊
   ၿမိဳ ႔နတ္ေမာက္မည္နာမာ၊
ရွည္ကမၻာတြင္သမိုင္းမွာ၊ နႈိင္းတုမရာ။

(၂)နာယက ဆ႒ဂုဏ္အင္နွင့္၊
   သူေတာ္စင္ခုနစ္ပါး တရားဆင္ၿခင္တဲ့၊
မ်ိဳးႏြယ္ဝင္ ထိုကဖြါးလာရ၊
   ေယာက္်ား အာဇာနည္ဟု၊
ဘာမေထရ္ ရန္ခလုတ္ကိုေတာ့၊
   က်ဴငုတ္ပါ မက်န္ရွင္းနုိင္တဲ့၊
ခပင္းေမာင္ေရႊကန္ႏွင့္၊
   ဂလိပ္မွန္ ကိုေရႊအင္းငယ့္ၿပင္၊
                  
ၿမင္ၿပင္းဘြယ္ တကယ္ညစ္ပါတဲ့၊
   ဖက္ဆစ္ ေရႊဂ်ပန္တို႔၊
မက်န္ႏီွ ရန္စည္ၿပဳန္းရန္ဘို႔၊
   စံမမွီ နႏၵီထံုးငယ္ၿပင္၊
ႏွလံုးရည္ မေဟာ္သြင္သို႔၊
   ေၿမာ္အၿမင္ ကြက္ေက်ာ္ရႈနိုင္တဲ့၊
မမႈရန္ဟူက၊
   နလံထူ ၿပန္မူ၍ မက်ဴးရေအာင္၊
မီးရႈးမာတာၿမင္လို႔၊
   ငယ္မည္တြင္ ေမာင္ထိန္လင္းငယ္က၊
မယြင္းတန္ေဆာင္လွ်မ္းေစဘို႔၊
   ေအာင္ဆန္း အမည္ေၿပာင္းခဲ့၊
ဗိုလ္မင္းေရာင္ သူ႔ အဖိုးလိုပ၊
   အမ်ိဳးဂုဏ္ ကမၻာထြန္းေစမည့္ ေမာ္ကြန္းစာ။

(၃)တစ္သံုးသုဥ္ခုနွစ္(၁၃၀၇)စြန္း၊
   ေပၚထြန္းေကာေဇာ၌၊
ေၿပာစရာ ေမာင္ငပုငယ္တို႔၊
   လူမႈဆန္႔က်င္လို႔၊
မ်ိဳးပံုယင္ၿမန္မာနွင့္၊
   ဘာသာ သာသနာက၊
အၿဖာၿဖာ နိုင္ထက္စီးပါလို႔၊
  အၿပီးတိုင္လုယက္က်န္း၊
ညွဥ္းပန္းကလူၿပဳတာေၾကာင့္၊
              ၉
    မရႈရက္နိုင္ သည္အေရးငယ္နွင့္၊
ဝန္ေလး လြန္အခါက၊
   နွစ္တရာ ကၽြန္ဘဝကိုၿဖင့္၊
သည္တခါ ရည္တာရေစဟု၊
   အဓိ႒ာန္ စိတ္ၾကံဆသည့္ၿပင္၊
ကာယကိုယ္တိုင္ပ၊
   လက္နက္ကိုင္ ရဲေဘာ္မ်ားငယ္နွင့္၊
ဝင့္ၾကြားဗေလာင္ဆန္တဲ့၊
   ေမာင္ဂ်ပန္ ဖက္ဆစ္ေပါင္းကိုလွ၊
ေထာင္းေထာင္းေဆာ္နွံတဲ့၊
   မေဟာ္ဥာဏ္ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းကိုၿဖင့္၊
တခန္းၾကည္ညိုလို႔၊
   သူ႔နည္းကို တကယ္လိုက္ပါမွ၊
သိုက္ၿမိဳက္မည့္ တိုဗမာ၊
   ရွည္ၾကာလို႔ဂုဏ္ေမႊး။

(၄)တကယ္ပင္၊
   မ်ိဳးဂုဏ္ကိုဆယ္တင္လို႔၊
တို႔ၿပည္ခြင္ လြတ္လပ္ေရးကိုလွ၊
   မေႏွးရည္ရာသို႔၊
ၾကည္သာစြာ အၿမန္ရေစဘို႔၊
   ၿပည္မ ၿပည္နယ္နွင့္၊
ပင္လံုဝယ္ လက္ကိုလွမ္းသည့္ၿပင္၊
   တခန္းသခင္ ၿဖစ္ေစဟု၊
                    ၁၀
ရည္လစ္ခါ ကိုယ္တိုင္ၾကိဳးတာေၾကာင့္၊
   အမ်ိဳး ဂုဏ္ေရာင္လွ်ပ္ပါလို႔၊
လြတ္လပ္ၿမန္ၿပည္ဟု၊
  အရွည္ပင္ ကမၻာေပၚ၌၊
ႏွံ႔ေက်ာ္ေအာင္ တလႈိင္လိႈင္ပ၊
   တၾကိဳင္ၾကိဳင္ ရနံ႔ေမႊးခဲ့ရ၊
အေရးရွင္ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းမွာၿဖင့္၊
   လူသြမ္းမသမာေကာင္တို႔၊
တဏွာေမွာင္ မိုက္မလင္းတာေၾကာင့္၊
   ၿမင္ၿပင္းဣႆာၿဖင့္၊
အဘိဇၨာ စိတ္မွာေစာကာပ၊
   မနိပ္စြာ မိစၧာသေဘာငယ္ေၾကာင့္၊
အေတာဘယ္မသတ္နိဳင္လို႔၊
   ဇီဝိန္ကို ရည္ခ်ိန္လို႔ၿဖတ္ေလပါ့၊
လူ႔ရပ္တြင္ ဘယ္မၿပဳနိုင္တဲ့၊
   ဂရုကံ ဧရာမ ဟာမို႔၊
ရႈကာၾကံ အေၿခမသမာလွတာမို႔၊
   အရိုင္းေကာင္ေတြကို နိႈင္းေဆာင္လို႔ မၿပနိုင္ဘူး၊
(သခင္မႈိင္းေရ) ေတြးဆလို႔ေဆြး။
                                   ဟံသာဝတီ ဦးဘရင္။
                                           ၁၁
                    ခ်စ္တဲ့သူငယ္ေလ

   ခ်စ္တဲ့သူငယ္ေလ၊ လုပ္သားလူေကာင္း၊ ေပါင္းသဟာတို႔ေလ။   ။တေထာင္ငယ္မွ ကိုးရာ၊ ေလးဆယ္ငယ္သာသည္၊ စြန္းပါခုနစ္၊ သကၠရာဇ္တြင္၊ ၿပည္ခ်စ္ဇာနည္၊ မိစၦာလူပ်က္၊ သူ႔လက္ခ်က္ေၾကာင့္၊ အသက္စြန္႔ခြါ၊ ၿမန္းၾကရွာသည္၊ ၿပည္သူလုပ္သား၊ သံေဝပြါး၍၊ မွတ္သားၾကေလ၊ တို႔တေတြ။

                                         ၁၂
    ေအာင္ေၾကာင္းတဲ့ ေအာင္ေစ။   ။သူတို႔ေက်းဇူး၊ မထိမ္ၿမဴးဘဲ၊ အထူးဆပ္ရန္၊ တာဝန္တို႔မွာ၊ ၾကီးလွစြာေလ၊ တင္ခဲ့ေပသည္၊ ေတြေဝမဲ့ကင္း၊ တို႔ခပင္းမူ၊ အယူေၿပာက္က်ား၊ မလြဲမွားဘဲ၊ တသားတည္းၿပဳ၊ ၿပည္ေထာင္စုကို၊ ယုယစိတ္သန္၊ တို႔အားအန္ၿဖင့္၊ လမ္းမွန္ေရာက္ေစ၊ မေသြ ေရ့ွသို႔၊ ညီတူလက္တြဲ၊ ဇာနည္ဇြဲၿဖင့္၊ ႏႊဲၾကစို႔ေလ၊ ၿပည္သူအေပါင္း လုပ္သားေကာင္းတို႔ေလ။

   ခ်စ္တဲ့သူငယ္ေလ၊ လုပ္သားလူေကာင္း၊ ေပါင္းသဟာတို႔ေလ။   ။တို႔လြတ္လပ္ေရး၊ အသက္ေသြးကို၊ ပိုက္ေထြးရင္ခြင္၊ ၿမဴမတင္ေၾကာင္း၊ ၿဖဴစင္ၿပန္႔ၿပဴး၊ ေရႊနွယ္ဦးလို႔၊ ၿမဴးၾကရမယ္။

     မိစၦာဥာဏ္သြား၊ စိတ္ေၿပာက္က်ား၊ တို႔ကား ပစ္ပယ္ေဖ်ာက္ရမယ္။
     ေရ့ွသို႔လွမ္းခ်ီ၊ ေၿမမညီလွ်င္၊ ညီေအာင္ညွိ၍ တက္ရမယ္။
     ခလုတ္ကန္သင္း၊ ကန္႔လန္႔ခင္း၊ အၾကြင္းမရွိပယ္ရမယ္။
     အၿမတ္ၾကီးစား၊ လူတလႊား၊ စိတ္ထားေၿပာင္းေအာင္ ၿပင္ရမယ္။
     တို႔လယ္ တို႔ယာ၊ တို႔ဝမ္းစာ၊ ညီညာအားတိုက္ စိုက္ရမယ္။
     တို႔စက္တို႔ရုံ၊ လုပ္အားပံု၊ လက္စံုတြဲ၍ လုပ္ရမယ္။
     ၿပည္သူ႔စီးပြါး၊ ၿပည္သူစား၊ ၿပည္သားအပိုင္ ၿဖစ္ရမယ္။
     တိုင္းၿပည္စီးပြါး၊ တို႔ခြန္အား၊ တို႔ကားတည္ေဆာက္ ၿမဲရမယ္။

                               ၁၃
    စိတ္ကိုသို႔ၿပင္၊ အမွန္ၿမင္၊ လိုအင္လမ္းေၾကာင္း၊ တိမ္းမေစာင္း၊ အေပါင္းၿပည္သူ၊ စိတ္တူသံၿပိဳင္၊ သီခ်င္းအိုင္ႏွင့္၊ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ေရွ့သို႔၊ လွမ္းၾကစို႔ေလ၊ ၿပည္သူအေပါင္း၊ လုပ္သားေကာင္းတို႔ေလ။
                                                                               ေဇယ်။


                 ၁၅
   ေက်းဇူးဆပ္ေလာ့

ၿမန္တိုင္းနဂရာ၊ သမိုင္းမွာလွ်င္၊
   ဘယ္ခါကမွ်၊ မေပၚရသည့္၊
ဆိုးစြကၽြန္တြင္း၊ သက္ဆင္းမြန္းနစ္၊
   ႏွစ္ေပါင္းတရာ၊ ကာလတာဝယ္၊
ၿမန္မာတိုင္းဖြါး၊ လူနင္းၿပားတို႔၊
   ရွည္လ်ားကာလ၊ လြတ္လပ္ရေအာင္၊
ၾကိဳးပမ္းေဆာင္စဥ္၊ ေရာင္ဝါထိန္လင္း၊
   ေနမင္းေပၚလာ၊ ကဲ့ပမာသို႔၊
အာဇာနည္စစ္၊ ၿပည္ခ်စ္ေခါင္းေဆာင္၊
   ၿမတ္အေခါင္သည္၊ ေရ့ွေဆာင္ၿပဳကာ၊
ၿမန္မာၿပည္ေထာင္စု၊ လြတ္လပ္မႈကို၊
   အားစု အင္စိုက္၊ တိုက္ခိုက္ေတာ္လွန္၊
နယ္ခ့်ဲရန္မွ၊ ေဝးလံလြတ္ကင္း၊
   အေမွာင္တြင္းမွ၊ ရွင္းရွင္းထြက္ရ၊
လြတ္လပ္ၾက၏၊ ၾကီးစြေက်းဇူး၊
   ဂုဏ္အထူးကို၊ ခ်ီးက်ဴးမကုန္၊
ေၿမဝသုန္နွင့္၊ နႈိင္းတံုၿမင့္မိုရ္၊
   မကပိုသည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဖခင္ ေအာင္ဆန္းတည္း။

စံနႈိင္းစရာ၊ မရွိပါဟု၊
   ကမၻာလံုးက၊ အံ့ၾသရသည့္၊
ဒို႔ဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ သူ႔သရုပ္ကို၊
   ေဖၚထုတ္စဥ္းစား၊ ဆင္ၿခင္ပြါးစို႔၊
                           ၁၆
စား ဝတ္ ေနမႈ၊ အစုစုကို၊
   ဂရုမထား၊ လူနင္းၿပားနွင့္၊
တသားတည္းသာ၊ ေနတတ္ရွာ၏၊
   အာဏာမလို၊ ထက္ကိုမမွန္း၊
မငမ္းခြင့္ေရး၊ မေတြးစည္းစိမ္၊
   ႏွလံုးအိမ္တြင္၊ ၾကိမ္ၾကိမ္စဥ္းစား၊
စာေရးသားရန္၊ စိတ္အားသန္ခဲ့၊
   ၿပည္ၿမန္လြတ္လပ္၊ ရတံုလတ္ေသာ္၊
ခ်ဥ္းကပ္ေတာရြာ၊ ေအးၿငိမ္းစြာတြင္၊
   စာေပေရးမႈ၊ ဓိ႒ာန္ၿပဳ၏၊
ၿပည္သူ႔အက်ိဳး၊ ေဆာင္သည္ပိုးစဥ္၊
   အပ္က်ိဳးတေခ်ာင္း၊ ေယာင္းမတတို၊
မရလိုသည့္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္သာ၊
   ႏိႈင္းစရာမူ၊ ပမာမင္းၾကီးရန္ေနာင္တည္း။

ကံရိုင္းၾကမၼာ၊ ဆိုးလွစြာေၾကာင့္၊
   မသမာလက္ခ်က္၊ ခႏၶာပ်က္ရ၊
ခ်ိန္ကာလကား၊ ေထာင့္ကိုးရာေလးဆယ္၊
   ခုနစ္ဝယ္တြင္၊ ေခၚဖြယ္ဇူလိုင္၊
မိုးၿဖိဳင္သြန္းရြာ၊ ဆယ့္ကိုးမွာတည့္၊
   ၾကီးစြာေက်းဇူး၊ ဂုဏ္အထူးကို၊
ခ်ီးက်ဴးတသ၊ သတိရမူ၊
   ဆႏၵဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ထိုအလုပ္ကို၊
အားထုတ္လိုက္နာ၊ ေဆာင္ရြက္ရာ၏၊
                ၁၇
   ၿမန္မာတိုင္းဖြါး၊ ၿပည္ေထာင္သားတို႔၊
ကြဲၿပားမရွိ၊ ၿမင္လိုဘိ၏၊
   နတၳိဝမ္းစာ၊ စုတ္ခ်ာအိုးအိမ္၊
ေရာင္မွိန္အဝတ္၊ မြဲငတ္အလုပ္သမား၊
   လယ္သမားတို႔၊ ဖြံ႔ထြားခ်မ္းသာ၊
ဆႏၵာေတာင့္တ၊ ေတြ႔လိုလွ၏၊
   ေမြးဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ အားထုတ္ေတာင့္တ၊
အဝဝကို၊ ေစ့ငၿပီးေၿပ၊
   ေဆာင္ရြက္ေလလွ်င္၊ မည္ေပေက်းဇူး ဆပ္ၿခင္းတည္း။
                                                ရန္ေအာင္။


            ၁၈
ေၿပာလိုက္ပါဘိ  ေဟာပါဘိ

ငါ့ညီေၿပာင္ဝင္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း၊
မင္း၏သက္လွယ္၊ မင့္သားငယ္သည္၊
   သက္နွစ္ဆယ္ပင္ ၿပည့္ခဲ့ၿပီ။

သူသံုးနွစ္သား၊ ေဖၚခ်င္းမ်ားႏွင့္၊
   အူယားဖါးယား၊
ကစားရာမွ၊ ႏြားရုပ္ခ်၍၊
   နတ္က်သည့္သြင္၊ မင့္ရင္ခြင္သို႔၊
ေၿပးဝင္ပုန္းလာ၊ သူ႔မူရာကို၊
   ငါၿမင္ခဲ့၏ မွတ္မိ၏။

            ၁၉
မိုးကစိုစို၊ က်ီးအုပ္ၿပိဳ၍၊
   ထိုမွဤမွ၊ တို႔လမ္းမတြင္၊
ပ်ံၾကဝဲၾက၊ ငရဲထသို႔၊
   အံုၾကြၿမည္အာ၊ မသာယာကို၊
ငါၾကားခဲ့၏ မွတ္မိ၏။

   ထိုေန႔၌ပင္၊ ထိုခ်ိန္ထင္၏၊
သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ၿပည္သူ႔ပန္းသည္၊
   ပြင့္လန္းခါစ၊ ေၾကြလိုက္ရ၏၊
ေၿမခသတင္း၊ မိုးၾကိဳးခြင္းသို႔၊
   အိမ္တြင္းအိမ္ၿပင္၊ တို႔လမ္းခြင္၌၊
မခ်င္မရဲ၊ ဝမ္းနဲခံခက္၊
   မ်က္စိမ်က္နွာ၊ ညိႈးၾကရွာသည္၊
ရြာဦးပိုင္းမွ သခၤ်ိဳင္းထိ။

   ငါ့ညီေၿပာင္ဝင္း၊ ေမာင္သစ္ဆင္း၊
မင္း၏သားငယ္၊ ႏွစ္ဆယ္သက္စစ္၊ သူတို႔ေခတ္၌၊
   တိုင္းခ်စ္ၿပည္ခင္၊ ၿမတ္ေစခ်င္၏၊
မင္းၿမင္ငါၾကား၊ စကားဥဒါန္း၊
   ဆန္း၏သတၱိ၊ ဆန္း၏သမာဓိ၊ ဆန္း၏ပညာ၊
ဆန္းမွာဆံုေပါင္း၊ ေယာက္်ားေကာင္းတို႔၊ ေခါင္းေဆာင္သေဘာ၊
   မင့္သားေခ်ာကို၊
ေၿပာလိုက္ပါဘိ ေဟာပါဘိ။
                                                  ေဇာ္ဂ်ီ။


                 ၂၁
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း
(အတိတ္ႏွင့္ပစၥဳပၸန္)

မသိ၍ဆို၊
   မလို၍ေၿပာ၊
သူ႔စိတ္မွာ အလြန္ယဥ္လို႔၊
   သူ႕ဥာဥ္မွာ အလြန္သန္႔တယ္၊
ထူးခြ်န္႔သေဘာ။   ။

မသိ၍ထင္၊
   မၿမင္၍ေၿပာ။
သူ႔ဝိညာဥ္ မေသေပ်ာက္ပါဘူး၊
   မိုးေပါက္လို အစဥ္ၾကည္လို႔၊
ေနၿခည္လို အစဥ္လန္းကာ၊
   ဖ်န္းဆြတ္စိတ္ေစာ။   ။
                     မင္းသုဝဏ္။
                  ၂၂
     ဇာနည္ဖြါး

အမိေၿမမွ၊ သန္႔စင္ၾကရာ၊
   သူကထူးၿခား၊ ဇာနည္ဖြါး၏။

သူငယ္ဘာဝ၊ ေဆာ့ၿမဴးၾကလွ်င္၊
   သူကေငးကာ၊ တေနရာမွ၊
မ်က္လႊာမယွက္၊ အေတြးနက္၏။

                  ၂၃
ေက်ာင္းသားတကာ၊ ေဖြရွာသိပၸ၊
   ဆည္းပူးၾကခိုက္၊ သူကထူးခၽြန္၊
ဇာတိမာန္ၿဖင့္၊ ထက္သန္လံု႔လ၊
   ရဲေသြးၾကြ၏။

အသက္သံုးဆယ္၊ ဝန္းက်င္ဝယ္၌၊
   အရြယ္စက၊ ေခၚတံုၾကလည္း၊
သူကသတၱိ၊ ရဲရဲၿငိလ်က္၊
   အမိၿမန္မာ၊ ရတနာသား၊
ဇာနည္ဖြါးဟု၊ ထင္ရွားပီပီ၊
   ေရွ့သို႔ခ်ီ၏။

ေၾသာ္.....ဇာနည္သတၱိ၊ တိုင္းမရွိ၍၊
   သူ၏ေမတၱာ၊ အထုမွာလည္း၊
ႏွူိင္းရာမရ၊ ၾကီးမားစြကို၊
   ၾကံဳရေဘးရန္၊ အတန္တန္၌၊
ေနာက္ၿပန္မတြန္႔၊ ရဲရဲဝ့ံသည္၊
   သက္စြန္႔ခႏၶာ ေၾကြသည့္တိုင္။
                              ႏုယဥ္။
                 ၂၄
        ၁၉ ဇူလိုင္

ဇူလိုင္ဆယ့္ကိုး၊ တပ္လွန္႔ႏိႈးသည္၊
   ဒို႔မ်ိဳးစဥ္ဆက္တိုင္သတည္း။

ဆယ့္ကိုးဇူလိုင္၊ မေမ့ႏိုင္တည့္။

မိုးရက္မိုးခါ၊ ၿဖစ္ေလပါလည္း၊
   ရႈသာၿမင္ကြင္း၊ နံနက္ခင္းနွင့္၊
ယင္းသည့္စေန၊ ၿဂိဳဟ္ဆိုးေမႊခဲ့။

တြင္းဝန္ရံုးဆီ၊ ဆယ္နာရီနွင့္၊
   စြန္းသည္ဟိုဘက္၊ နာရီဝက္တြင္၊
ၿပည္တြက္ေရးရာ၊ မ်ားဝန္တာကို၊
   ၿဖာၿဖာတနည္း၊ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးတို႔၊
စုစည္းတေတြ၊ ေဆြးေႏြးေနစဥ္......။

ဂ်စ္ကားစိမ္းမွ၊ ဆင္းသက္ၾကၿပီး၊
   လက္မွေတာ္မီ၊ စတင္ခ်ီလ်က္၊
                             ၂၅
တပ္မည္နံပါတ္၊ “ဆယ့္နွစ္”မွတ္သည့္၊
   စစ္တပ္ဝတ္စံု၊ အေရၿခံဳတို႔၊
စုၿပံဳတက္သြား၊ မိနစ္ၿခားဝယ္....၊

နားကြဲမတတ္၊ ဒလစပ္လွ်င္၊
   ပစ္ခတ္ဆူညံ၊ ေသနတ္သံတို႔၊
   မိုးယံကိုေဖါက္၊ ေလဝယ္ေႏွာက္သည္....၊
   ထက္ေအာက္ဝန္းက်င္ တုန္သတည္း။

က်ည္ပြင့္သံလည္း....၊
   မိုးယံကိုဖြင့္၊ ေလဝယ္လြင့္သည္၊
ယမ္းပြင့္ယမ္းခိုး ေဝသတည္း။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၿပည့္ခ်စ္ပန္းနွင့္၊
   ေခါင္နန္းစာဆို၊ ဦးဘခ်ိဳၿပင္၊
ၾကည္ညိုဆပြါး၊ ဒို႔အားထားသည့္၊
   ေစာ္ဘြားမိုင္းပြန္၊ လူရည္ခၽြန္လွ၊
သခင္ၿမနွင့္...၊
   တကြတူၿပိဳင္၊ မန္းဘခိုင္.....၊
ၾကိဳင္လႈိင္သတင္း၊ ဦးဘဝင္း...၊
   ပ်ံ့သင္းဂုဏ္ၿဒပ္၊ ဦးရာဇတ္တို႔၊
ပစ္ခတ္ခံရ၊ ေဆာင္းခန္းမဝယ္၊
   လဲက်သက္ဆံုး၊ ေသြးနီဖံုးသည္...၊
ဆံုးရံႈးခဲ့ရ ေလၿပီတကား။

                    ၂၆
ဤသတင္းလွ်င္၊
   ခ်က္ခ်င္းပ့်ံသြား၊ ၿပည္သူ႔နားသို႔၊
သိၾကားမၾကာ၊ ၿပည္လံုးမွာလည္း၊
   သည္းညွာပ်က္ၿပဳန္း၊ ၾကိမ္မီးအံုးသို႔၊
ယူက်ံဳးမရ၊ မ်က္ရည္က်ခဲ့...၊
   တသႏွေၿမာ၊ အေသေစာဟု၊
ေသာကလိႈက္ဖို၊ ရိႈက္ငင္ငိုမိ၊
   ရက္ကိုလစား၊ ခ်ိန္ေတြမ်ားသည္၊
ခုကား ဆယ့္ရွစ္နွစ္ တိုင္ခဲ့ၿပီ။(......မွတ္ခ်က္=၁၉၆၄ခုႏွစ္က ကဗ်ာပါ.....)

ၿပည့္လြတ္လပ္ေရး၊ အသက္ေပး၍၊
   စေတးခံသြား၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတြက္၊
ဒို႔ကားတဖန္၊ ေဆာင္ရြက္ရန္ကား၊
   မိၿမန္အတြက္၊ စြမ္းသည့္ဘက္မွ၊
ဆထက္ၾကိဳးကုတ္၊ အားမာန္ထုတ္၍၊
   ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်မွတ္၊ လမ္းစဥ္ၿမတ္ကို၊
က်င့္အပ္လိုက္နာ၊ သြားရန္သာတည္း။

ဆယ့္ကိုးဇူလိုင္၊ မေမ့နိုင္တည့္။
ဇူလိုင္ဆယ့္ကိုး၊ တပ္လွန္႔ႏိႈးသည္.....၊
   ဒို႔မ်ိဳးစဥ္ဆက္ တိုင္သတည္း။
                                 ထြဏ္းေနႏြယ္။
                        ၂၇
         ဥယ်ာဥ္မႉးငဲ့

ေနမင္းဝင္ေသာ္၊
   ေငြမင္ရွက္ၿဖာ၊ သစ္ရိပ္သာဝယ္၊
ညင္သာေလ်ာင္း၍၊ တကိုယ္ေမြ႔သည္၊
   ခ်မ္းေၿမ့ အိပ္စက္ပါၿပီေလာ။
သင္စိုက္ခဲ့သည့္၊
   ပင္ႏြဲ႔ညိုၿပာ၊ ပန္းမာလာကား၊
ငံုအာလန္းပြင့္၊ ငြါးငြါးစြင့္လ်က္၊
   ရႊန္းတင့္ေဝဆာ ရွိေလၿပီ။
ေလၿပည္လာ၍၊
   ၾကည္သာရွင္းသန္႔၊ ပန္းရနံ႔လွ်င္၊
သင္းပ်ံ့ေဝ့လည္၊ ၾကိဳင္လႈိင္စည္ေသာ္၊
   ေရာ္ရည္ေမွ်ာ္မွန္း၊ သည္အလြမ္းနွင့္၊
စိတ္ဝမ္းညံ့ႏု၊ သင့္ေကာင္းမႈကို၊
   သာဓုသံသာ ေခၚမိတကား။
                        မင္းယုေဝ။
                 ၂၈
       ေက်းဇူးဆပ္ခ်ိန္

မုတ္သုန္ႏိုးသည့္၊
   ဆယ့္ကိုးဇူလိုင္၊ မေမ့ႏိုင္ေခ်၊
မခိုင္စိတ္ဝမ္း၊ မလန္းဘဝင္၊
   မရႊင္ႏွလံုး၊ ပူဆာႏုန္းမိ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ၿပည္သူ႔ပန္းတို႔၊
   ေသြးလႊမ္းလူးေပ၊ ခိုင္လံုးေၾကြသည္၊
ေၿဖဆည္မတံ့ ႏိုင္တကား။

                ၂၉
ေၾသာ္.....ရည္ေဝမ်က္လံုး၊
   ႏွလံုးဆြတ္က်င္၊ လိႈက္ေမာရင္နွင့္၊
ေၿမာ္ၿမင္တသ၊ ဦးႏွိမ္ခ်ယင္း၊
   တင္းၾကအားမာန္၊ ဆန္ၾကေခတ္လမ္း၊
လွမ္းၾကေရ့ွဆီ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရည္သည့္၊
   ၿပည္ရြာထြန္းသစ္၊ လုပ္သားေခတ္သို႔။

အႏုပညာ၊ စာေပဂီတ၊
   ဥာဏလုပ္သား၊ ထိုအင္အားလည္း၊
လႈပ္ရွားၿပည့္တြက္၊ လွမ္းပါလ်က္တည့္။

လယ္ယာစက္ရံု၊ အလုပ္ရံု၌၊
   အားကုန္စိုက္ၾက၊
ကာယလုပ္သား၊ ထိုအင္အားလည္း၊
   တက္ၾကြားၿပည့္တြက္၊ လွမ္းပါလ်က္တည့္။

ၿပည္နယ္ၿပည္မ၊ မခြဲၾကေတာ့၊
   ေသြးမွ်စုစည္း၊ တလံုးတည္းၿဖင့္၊
ဆံုဆည္းမ်ိဳးသား၊ ထိုအင္အားလည္း၊
   ၿမင့္မားၿပည့္တြက္၊ လွမ္းပါလ်က္တည့္။


မိဳ့ေက်ာင္းရြာေက်ာင္း၊ စာသင္ေက်ာင္းမွ၊
   ေက်ာင္းသားလူငယ္၊ ေမာင္မယ္ရည္တူ၊
ၾကည္ၿဖဴစိတ္ထား၊ လူငယ့္အားလည္း၊
   ဆင့္ပြါးၿပည့္တြက္၊ လွမ္းပါလ်က္တည့္။

                        ၃၀
ရည္ေဝမ်က္လံုး၊
   ႏွလံုးဆြတ္က်င္၊ လိႈက္ေမာရင္ႏွင့္၊
ေၿမာ္ၿမင္တသ၊ ဦးႏွိမ္ခ်လ်က္....။

အသက္ကိုေပး၊ စေတး၍အပ္၊
   လြတ္လပ္ခဲ့မႈ၊ ၿပည္ေထာင္စုကို၊
ရံုးစုထိမ္းသိမ္း၊ ေစာင္းမတိမ္းဘဲ၊
   ၿငိမ္းခ်မ္းၿပည္သစ္၊ လုပ္သားေခတ္တိုင္၊
ဆုတ္နစ္မဲ့ကင္း၊ အားမာန္သြင္းလ်က္၊
   ၿပင္းၿပရည္စူး၊ လြန္႔ကာလူး၍၊
ေက်းဇူးဆပ္ခ်ိန္ တန္ၿပီတကား။   ။
                        ဘုတလင္ခ်စ္ေလး။
မူလစာမ်က္ႏွာ၊ မူရင္းစာသားအတိုင္း ေရးသားလိုက္ပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းတို႔..........


               ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃ ရက္  ၿမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္
                  ဖခင္ၾကီးဗိုလ္ခ်ုဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႔အတြက္...........
    ၁၉၆၄ခု ၊ အာဇာနည္ေန႔ ၿမန္မာနိုင္ငံ ေတာ္လွန္းေရးအစိုးရ၊ ယဥ္ေက်းမႈဌာန၊
    ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းၿပတိုက္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီက ထုတ္ေဝသည့္

႔                    ၄၈ နွစ္ၾကာၿပီၿဖစ္ေသာ  ကဗ်ာမ်ားၿဖင့္
               ေမြးေန႔လက္ေဆာင္  ေပးအပ္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ...........

0 comments:

Post a Comment